« همه ی افراد یک سری عیب و نقص های دارند، اگر دوستان قدیمی‌تان هیچ عیبی نداشته باشند عجیب و غیر واقعی به نظر می رسد.» یوهان ولفگانگ فون گوته
«مردم با کمال گرایی، چیزهایی که دارند را از بین می برند، و به دنبال چیزهایی که نمی توانند داشته باشند در مکان هایی که هرگز پیدایش نخواهد کرد، می گردند.» ادیث اسچافر
یکی از چالشها و مسائلی که عده ی زیادی از مردم با آن درگیر هستند (و خود من نیز قبلا با آن مسئله داشته م) کمال گرایی و ایده آل گرایی است. این مسئله ای است که می تواند مانع حرکت و پیشرفت شما در زندگی، اتمام کارهایتان و مانع دستیابی شما به آنچه می‌خواهید بشود و حتی در بعضی مواقع جلوی شروع کردن و قدم در میدان گذاشتن شما را نیز می گیرد، در حالی که با کاهش عزت نفس و قرار دادن شما در یک شرایط منفی حرکت کردن و پیش رفتن را برای شما سختتر می کند.
بنابراین امروز شش اصل که به من کمک کرده اند این عادت و خصلت مزاحم را در خودم تغییر دهم، با شما به اشتراک می گذارم (این شش اصل هنوز هم به من در این قضیه کمک می کنند)
-
“به اندازه ی کافی خوب” انجام دادن کارها کفایت می‌کند.
معمولا تلاش برای عالی انجام دادن کارها و بی کم و کاست بودن همه چیز، منجر به نیمه تمام ماندن یک پروژه (یا هر چیز دیگر) می شود. بنابراین به جای آن سعی کنید کارها را “به اندازه ی کافی خوب” انجام دهید. این اصل را به عنوان بهانه ای برای شل گرفتن و سستی در کارها استفاده نکنید. فقط این را بدانید که هنگام انجام دادن کارها وقتی به مرحله ی “به اندازه ی کافی خوب است” رسیدید کارتان تمام شده و آن را به اتمام رسانده‌اید.
بنابراین یک نقطه ی تعادل برای خودتان پیدا کنید، جایی که در آن کارتان را به خوبی انجام می دهید، از زیر آن در نمی روید و همزمان غرق در کمال گرایی و بی نقص بودن آن کار نمی شوید.
چگونه باید آن نقطه ی تعادل را پیدا کنید؟ من از طریق آزمون و خطا و تجربه های مختلف این نقطه ی تعادل را پیدا کرده ام.
-
به این نکته توجه کنید که با ایده آل گرایی و غرق شدن در افسون کمال گرایی، خودتان و افراد دور و برتان را اذیت می‌کنید.
دیدن فیلم های زیاد، گوش دادن به آهنگ های فراوان و پذیرفتن چیزهایی که دیگران به شما می‌گویند، می‌تواند شما را آرام آرام در رویای کمال و بی نقصی فرو ببرد. این فکرها به نظر خیلی فوق العاده و خوب می‌آیند و شما می‌خواهید که به آنها برسید. ولی در دنیای واقعی این فکرها با واقعیت درگیر می شود و موجب:
- به وجود آمدن درد، رنج و اضطراب درون شما و افراد نزدیک به شما می شود.
- به شما آسیب می زند و امکان دارد باعث قطع و اتمام رابطه تان، استعفا از کار، رها کردن پروژه و….شود. فقط به این دلیل که توقعات شما خیلی بالاست.
در این مواقع یادآوری اصل ساده ی زیر برای من خیلی سودمند است. هر زمان که من غرق در رویای عالی بودن و کمال می شوم، به خودم یادآوری می کنم که این فکرها باعث آسیب زدن به من و دنیایم می شود و این گونه می توانم تمرکز را از روی آنها بردارم چون می خواهم تا حد ممکن از تصمیمات و فکرهای مزاحم، و ایجاد درد و عذاب برای خودم و عزیزانم جلوگیری کنم.
-
بپذیرید که شما و افراد دیگر، انسان هستید.
استانداردهای انسانی را برای همه تعیین و مشخص کنید و بپذیرید که زندگی این گونه است. هر چیز و هر شخصی معایب و نقص هایی دارد و همیشه همه چیز طبق نقشه پیش نمی رود. شما همیشه می توانید اوضاع را بهتر کنید ولی هیچ وقت، همه چیز عالی و بی نقص نخواهد بود. این نکته را درک کنید که اگر عالی نباشید، طرد نخواهید شد. یا حداقل توسط انسان های معقول و متعادل (همانطور که اکثر انسان های جامعه این گونه هستند) طرد نخواهید شد.
-
خودتان را با خودتان مقایسه کنید.
مقایسه ی دائم خودتان با افراد دیگر می تواند به سادگی حال شما را خراب کند. همیشه افراد زیادی در هر مرحله ی زندگی شما وجود داشته و خواهند داشت. بنابراین همیشه خودتان را با دیروز خودتان مقایسه کنید… پیشرفت هایتان را ببینید و مشاهده کنید که چه راه ها و مسیرهای را طی کرده اید و چه تغییراتی کرده اید. ببینید با چه چیزهایی مقابله کرده اید و چه چالش هایی را گذارنده اید.
قدردان تلاش های خودتان باشید و برایشان ارزش قائل شوید و به جای تمرکز روی کارهای دیگران، روی کارهایی که انجام داده اید و کارهایی که می خواهید انجام دهید، تمرکز کنید.
-
کاری که فکر می کنید درست است را انجام دهید.
فرض کنیم که شما متوجه آسیب های ایده آل گرایی شده اید و تلاش می کنید که از آن دوری کنید، ولی مردم، رسانه ها و جامعه ای که در آن زندگی می کنید در این مورد، روی فکر و احساس شما تأثیر مستقیم می‌گذارند.
یکی از بهترین راه هایی که من برای کاهش این تاثیر به صورت عملی، پیدا کرده ام، انجام کار درست تا جای ممکن است. با انجام این کار توقعات دیگران را کمتر می کنید، و مسئولیت و کنترل زندگی تان را خودتان به عهده می‌گیرید. زیرا با انجام کار صحیح عزت نفس شما بالا می رود و نظر و فکر دیگران در مورد شما و زندگی‌تان اهمیت کمتری برایتان پیدا می کند. این گونه قوی تر می شوید، اطمینان بیشتری به خودتان و آنچه که هستید پیدا می کنید و به راحتی تحت تاثیر عوامل خارجی قرار نخواهید گرفت.
-
محیطی با استانداردهای انسانی برای خودتان شکل دهید.
احساسات مسری هستند، کمال گرایی نیز همین گونه است. غیر از اینکه می توانید تاثیر محیط روی خودتان را کاهش دهید، می توانید یک کار دیگر نیز انجام دهید. محیط اطرافتان را تغییر دهید برای مثال:
-
کاهش دادن یا از بین بردن منابعی که باعث تقویت کمال گرایی در شما می شود.
زمان کوتاهی را به مرور سایت ها، مجلات، پادکست ها، برنامه های تلویزیونی و کتاب‌هایی که اغلب وقتتان را با آنها می گذرانید، اختصاص دهید. نگاه کنید و ببینید که آنها باعث به وجود آمدن دیدگاه و توقعات مثبت و واقع گرایانه در شما و زندگی تان می شوند یا نه. اگر پاسخ نه است وقتتان را با منابعی بگذرانید که باعث پیشرفت شما می شود و شما را حمایت می کند.
-
ملاقات و وقت گذرانی کمتر با افراد مضطرب ِ ایده آل گرا
و گذراندن وقت بیشتر با صورت هفتگی با افرادی که به دنبال پیشرفت هستند و یا زندگی مثبت، سالم و پر از آرامشی دارند.
