اولین قطاروحشت تان یادتان هست؟ازنوع کارافرینی اش را نمی گویم،بلکه ازآن قطاروحشت های شهربازی که واقعا زانوان تان رابه لرزه می اندازند و روی ریل حرکت می کنند.
به عنوان یک کودک این کاره می گویم عنوان افتخاری قطاروحشت،فقط برای تمام کردن مسیر به شما اعطا نمی شود ، بلکه زمانی این افتخاررابه دست می آورید که دستهای تان رابگیریدهوا.درواقع وقتی ست که نترسید.
ریسک یعنی عمل کردن بدون اطمینان.ترسناک است.ولی همین است که قطار وحشت کارافرینی رااین قدرهیجان انگیزکرده !
اولین بار ، شروع مسیر ،کار دردناکی ست.بدون احساس سردی میله درکف دستان تان هیچ راه دیگری ندارید به جزان که به کمربند یامیله ی ایمنی تان اعتماد کنید تانگه تان دارد ووقت هایی وجود داشته که احساس می کردید دارید می افتید… ولی اگر می توانستیداعصابتان را کنترل کنید وبی خیال همه چیز شوید ،آن وقت اتفاق های جالبی درانتظار تان بود.
اول ازهمه انکه یاد می گرفتید اعتماد کنید .اگراویزان نمی شدید بایداعتماد می کردید سیستم ایمنی کارسازبوده که کمربندایمنی تان راحفظ کرده وحفاظ شانه های تان که سرجا نگه تان داشته.در واقع،باید باورمی کردید ان سیستم می تواندازشما مراقبت کند.
بعد،برای روبه روشدن باترس های تان ارزش قائل می شدید . متوجه می شدید اگر دستان تان را بگیرید روبه آسمان، بیشترازسواری لذت می برید.هیجان انگیز تر میشود.وقتی این ریسک راقبول کنید ، چیزهای بیش تری در مقابل به دست می اورید.گرفتن دستهابه آسمان راهی ست برای تغییر ترس به چیزی مثبت تر. این کار سواری رابهترمی کند.
ریسک دردنیای واقعی ودرکسب وکارتان هم همینجوری ست .اگربیشترریسک کنید ، بیشتربه دست می اورید.باترس های تان روبه رو شوید و درنتیجه سود می کنید.
اماده اید دستان تان رابگیرید روبه آسمان وباترس های تان روبه رو شوید؟
ریسک یعنی انجام کاری بدون اطمینان .درتاریکی ها به راه خودادامه دادن است. قطعا ترسناک است.ولی همین کارباعث هیجان انگیز شدن ، رضایت بخشی و عالی شدن هم میشود.
دیوانگان ثروت ساز – دارن هاردی
