خدایی که در این نزدیکیست

ریشه های قالی را تا می کنیم تا سالم بماند. ولی ریشه زندگی یکدیگررا با تبر نامهربانی قطع می کنیم و اسمش را می گذاریم برخورد منطقی!
دل می شکنیم واسمش میشود فهم وشعور!
چشمی رااشکبار می کنیم واسمش را می گذاریم حق!
غافل ازاینکه اگر درتمام این موارد فقط کمی صبوری کنیم دیگر مجبور نیستیم عذرخواهی کنیم …
ریشه زندگی انسانهارا دریابیم وچون ریشه های قالی محترم بشماریم…
گاهی متفاوت باش…
بخشش را ازخورشید بیاموز…
که ترازوئی ندارد…
سبک وسنگین نمیکند…
جدا نمی سازد…
و فرقی نمیگذارد….
به همه از دم روشنایی می بخشد…
محبت را بی محاسبه پخش کن…
دروازه های قلبت رابه روی همه بگشا ….
و باور داشته باش خدایی که در این نزدیکیست، بهترینها رابرایت رقم زده است???