با کارنیل همراه باشید در مقاله ای با عنوان”اینطوری با من حرف نزن!”
کمک به افراد برای گفتگوی موفقیت امیز و همراه با درک متقابل میتواند نقش مهمی در بهبود روابط داشته باشد. یک نظریه وجود دارد که از دهه ۱۹۵۰ مطرح شد , این نظریه میگوید بیشتر زوجها با واکنشهای فوری با هم ارتباط برقرار میکنند.
همسر شماره ۱- “تو هیچوقت به من کمک نمیکنی اینجا را تمیز کنم. من از اینکار خسته شدم!”
همسر شماره ۲- “من نمیتوانم تمام روز به نق زدنهای تو گوش کنم! “… از اتاق بیرون میرود و در را به هم میکوبد.
اینجا چه خبر است؟ خب با توجه به این تئوری در زمان صحبت با فردی دیگر سه جایگاه در من وجود دارد که میتوانم انها را انتخاب کنم. یعنی جایگاه والد, جایگاه کودک و جایگاه بالغ… ما در یکی از این جایگاهها میرویم و در تمام طول روز این حالت را در ذهن نگه میداریم.
وقتی عباراتی مثل “تو باید…” , “تو هیچوقت…”, “تو همیشه ….” , “تو قرار بود که….” را به کار میبرید از جایگاه والد برخورد میکنید. این ذهنیت از چیزهایی که والدین و جامعه و قوانین به شما گفته اند , نشات میگیرد.
وقتی کودک بودیم, به چنین کلماتی واکنش نشان میدادیم. به عنوان یک بالغ, وقتی از جایگاه کودک برخورد میکنید فریاد میزنید, لجبازی میکنید یا ساکت میشوید. توجه کنید ببینید ایا اینها مشابه واکنشهایی است که شما نسبت به همسرتان نشان میدهید؟
وقتی با فرد دیگری صحبت میکنید اتفاق جالبی می افتد. انها همیشه از یکی از این سه جایگاه در مکالمه با شما استفاده میکنند و واکنش انها نسبتا قابل پیش بینی است. وقتی فردی به طور ناخوداگاه به جایگاه والد میرود کاری میکند که دیگران از جایگاه کودک به او پاسخ دهند. به مثال بالا نگاه کنید. همسر شماره ۱ کاملا در جایگاه والد است. “نو هیچوقت به من کمک نمیکنی اینجا را تمیز کنم!” و همسر شماره ۲ از جایگاه کودک واکنش نشان میدهد : “من نمیتوانم تمام روز به نق زدنهای تو گوش کنم!” … بیرون میرود و در را به هم میکوبد.
چه کاری از ما ساخته است؟
وقتی ما به سن ۱۸ سال میرسیم بالغ به حساب می اییم. خوشبختانه ما همیشه در درونمان یک جایگاه بالغ داریم. جایگاه بالغ ما کسی است که معمولا در محل کار یا وقتی با یک فرد حرفه ای صحبت میکنیم , ظاهر میشود. جایگاه بالغ ما ارام است, تشویق کننده و حامی است و در مورد نیازها صحبت میکند.
بهترین حالت در زمان گفتگو با همسر در مورد هر چیزی که مارا ازار میدهد, صحبت کردن به روش بالغ با بالغ است. یعنی سعی میکنیم مورد نیازها صحبت میکنیم و راه حلی پیدا کنیم که برای هر دو طرف خوب باشد. اجازه بدهید به مثال مان برگردیم و راههای احتمالی برای این دو نفر برای گفتگویی از نوع بالغ با بالغ را ببینیم.
همسر شماره ۱- “عزیزم, من وقتی بعد از کار به خانه می ایم اسباب بازیها همه کف اتاقها ریخته است. ظرفها هم از صبح شسته نشده است. این واقعا مرا اذیت میکند! میتوانی به بچه ها بگویی اسباب بازیهایشان را جمع کنند و ظرفهایشان را قبل از اینکه به خانه بیایم بشویند؟
همسر شماره ۲- “ناراحتم که این اذیتت میکند. گاهی خودم هم از این همه به هم ریختگی خسته میشوم پس درکت میکنم. من به بچه ها خواهم گفت که اسباب بازیهایشان را بردارند اما احتمالا این را یک روزه یاد نمیگیرند. شاید تو بتوانی ظرفهای صبحانه را بشویی, یا حداقل ظرف خودت را بشویی و بعد وقتی من از سرکار برگشتم بقیه انها را میشویم”.
نتیجه:
گفتگوی متقابل به این شکل شاید در ابتدا سخت باشد اما با تمرین ساده تر میشود و نتایج بسیار خوبی هم خواهد داشت. مورد مهم این است که شما میخواهید مشکل حل شود نه اینکه مشکلات دیگر ایجاد شود. کار تیمی , همیشه روشی سالمتر برای حل مشکلات است تا اینکه بخواهید احساسی برخورد کنید. این روش به تمرین نیاز دارد. یک تراپیست ماهر میتواند به شما کمک کند مهارتهای ارتباطی خود را بهبود بخشید و به بهترین قسمت رابطه تان برگردید- یعنی دوست داشتن همدیگر!
