آرام شروع کنید

من نزدیک اقیانوس آرام زندگی می کنم.هر وقت می خواهم برای شنا وارد آب شوم اول غوزک پاهایم را با شرایط جدید وفق می دهم بعد آرام آرام در آب راه می روم تا آب به زانوهایم برسد.بعد کمر و قفسه ی سینه و همه ی این ها قبل از این است که کاملا خودم را در آب غوطه ور کنم بعضی ها سریع در آب شیرجه می زنند و تمامش می کنند خوش به حالشان.ولی من این طوری نیستم دوست دارم راهم را به داخل آب آرام طی کنم و این موضوع احتمالا به خاطر آسیب روحی باقی مانده از دوران کودکیم است.در مورد ازعادت های دیرینه و بادوام شاید موثرتر باشد که قدم های کوچکی بردارید تا به آرامی آن ها را از بین ببرید.ممکن است دهه ها آن عادت ها را تکرار تقویت و نهادینه کرده باشید و بنابراین عاقلانه است که برای رها کردنشان به خودتان کمی وقت دهید و هر از چند گاهی فقط یک قدم بردارید
چند سال پیش دکتر به همسرم گفت باید کافیین را برای چند ماه ازرژیم غذاییش حذف کند هر دوی ما عاشق قهوه بودیم.بنابراین حالا که او باید این موضوع را تحمل می کرد فکر کردم این کار وقتی عادلانه است که باهم این کار را انجام دهیم.اول نصف نصف عمل کردیم یعنی برای یک هفته ۵۰درصد قهوه ی بدون کافیین و ۵۰درصد قهوه ی معمولی مصرف کردیم هفته ی بعد به کل از قهوه ی بدون کافیین استفاده کردیم بعد یک هفته چای بدون کافیین ارل گری مصرف کردیم وپس از آن به چای بدون کافیین روی آوردیم یک ماه طول کشیدتا به آن نقطه برسیم ولی حتی یک لحظه هم از این حذف کافیین رنجی متحمل نشدیم؛نه سردرد،نه خواب آلودگی و نه هیچ چیز دیگری.هرچند اگر این کار را ناگهانی انجام می دادیم فکر نمیکنم موفق می شدیم
اثر مرکب – دارن هاردی