اپل اولین شرکتی نبود که دستگاه پخش موزیک دیجیتال را به بازار عرضه کرد. حتی بین اولین شرکتهاهم نبود .درواقع هشتمین شرکت بود و چهار سال دیرتر به این عرصه آمد. قبل ازآن که استیو جابز، یکی ازبرجسته ترین بازار یاب هایی که دنیا به خودش دیده است ،بگوید میتوانید>> هزار آهنگ در جیب تان بگذارید << وروی این موضوع بارها تاکید کند ،شرکتهایی مثل کامیک،آرکس و کریتیو دستگاههای پخش موسیقی با هارد بزرگتری رابه بازارعرضه کرده بودند که به شکل قابل توجهی بیش از هزار آهنگ را در خود جای می دادند.
خب کی برو ؟
اپل. چرا
خواهش می کنم نگویید آی پد به شکل قابل توجه تری محصول بهتری بود. مطمئنا”نوع بازار یابی برجسته شان به متقاعد کردن همه ی ما کمک کرد. واقعیت این است که شرکت اپل به خاطر فروش و بازاریابی حیرت انگیزش فروخت .
وقتی آی پاد عرضه شد ،مخترعان تکنولوژی تحت تأثیر قرار نگرفتند. شایعه ها از این قرار بودند که اپل یک دستیار دیجیتال شخصی کاملا”جدید ارائه دهد. درعوض فقط از یک >>دستگاه پخش موسیقی<<رونمایی کردند که فروش اش تامدت ها بالانرفت. سالی که اپل آی پاد راعرضه کرد(۲۰۰۱)، رشد سود ۳۰درصدی سال گذشته شان رسید به منفی ۳۳ درصد.اپل درسال بعد یعنی سال۲۰۰۲ هم رشد سودمنفی ۱۸درصدی رسیدند. تا سال ۲۰۰۴ یعنی سه سال بعد از عرضه ی آی پاد ، رشد ۳۳درصدی شان را بازبه دست آوردند و بعد،بازاردستگاههای پخش موسیقی دیجیتال را در دست گرفتند و درزمینه ی دستگاههای پخش براساس هارد- درایو سهم۹۰ درصدی بازار و در زمینه ی همه ی انواع پخش کننده ها ۷۰ درصد بازار را قبضه کردند.
چی شد که درسه سال اوضاع از این روبه آن روشد؟
فروش وبازار یابی کار خودش را کرد . همین است.
وقتی بحث قطار وحشت کار آفرینی شود، یک چیز حیاتی هست که نمی گذاردقطار به شدت و باصدایی گوش خراش متوقف شود.
چه دلتان بخواهد ، چه نخواهد، تنهاچیزی که مشخص می کندکسب وکار تان موفق شده یابه شکست خورده ،فروش است.
این جوری برای تان بگویم : ۱۰ درصد موفقیت نهایی یک محصول یاخدمات به کیفیت اش و ۹۰درصدش به فروش بستگی دارد.
۹۰درصدپیشرو بودن درصنعت را بهترین محصول، مدیریت و حاشیه ی سود تعیین نمی کند.فرقی نمی کند درصنعت پوشاک باشید یاخودرو ،رستوران، شرکتهای مالی وحسابداری، بنگاههای املاک ومسغلات ، وکالت، تولیدمبلمان،یخچال یاقبلاماهی گیری، شرکت هایی که بیشتترین رشد را دارند، آن هایی هستندکه به بهترین شکل،خودشان را بازار یابی می کنندوازهمه بیشتتر می فروشند.
با این واقعیت ، حال نمی کنم و شرط می بندم که شما هم دل خوشی از آن ندارید. معتقدم که کیفیت یک محصول بایدازهمه چیزمهمتر باشد وهرشرکت باید در جایگاهی متناسب با ارزشی بایستد که ارائه میکند .ولی واقعیت ، اینجوری نیست .
آن کسی که می داند چگونه یک مشتری رابه چنگ آورد،نگه دارد و بیشترش کند ، کسی ست که ازهمه بیش تر پول درمی آورد .نقطه تمام.
پس درست انتخاب کنید. هیچ غولی نمی خواهید ، این دنیای واقعی ست وچه بخواهید و چه نخواهید،فروش ،پادشاهی میکند .
آن کسی که می داند چگونه یک مشتری را به چنگ آورد ، نگه دارد و بیشتر ش کند،کسی ست که از همه بیشترپول در می آورد. نقطه تمام
دیوانگان ثروت ساز – دارن هاردی