حدود یک دهه ی پیش،از من خواسته شد تا در راه اندازی یک شرکت جدید مشارکت کنم من مبلغ قابل توجهی را در آن معامله سرمایه گذاری کردم و حدود دو سال به طرز خستگی ناپذیری برای آن شرکت کار کردم؛آن هم قبل از اینکه متوجه شوم شریکم تمام پولم را با مدیریت بد به باد داده است.بیش از ۳۳۰هزار دلار از پولم را از دست دادم از او شکایت نکردم راستش بعدها در یک مورد شخصی حتی پول بیشتری هم به او قرض دادم.لب کلام اینکه : خسارتی که نصیبم شد تقصیر خودم بود بدون هیچ تحقیقی که از من انتظار می رفت موافقت کردم با او شریک شوم می توانم با گفتن این که به او اعتماد داشتم این موضوع را توجیه کنم ولی واقعیت این است که من هم گناه کار بودم چون از روی تنبلی به دقت و موشکافانه امور مالی را بررسی نکرده بودم
من نه تنها انتخاب کرده بودم که این رابطه تجاری و کسب و کار را شروع کنم بلکه خودم بودم که انتخاب کردم در خیلی از موارد دیگر اخطارها و علائم هشداردهنده ی آشکار را ندیده بگیرم.چون خودم انتخاب کرده بودم ک در قبال کسب و کار کامل مسوول نباشم در نهایت خودم مسوول همه ی این پیامدها بودم.وقتی متوجه اشتباهات و عملکرد نادرست شدم انتخاب کردم که دیگر به خاطر جنگیدن با آن زمان بیشتری را تلف نکنم درعوض،جراحت ها و آسیب هایم را تیمار کردم،درس هایم را خوب یاد گرفتم،آن اتفاق را فراموش کردم و به حرکتم ادامه دادم. در واقع اگر این اتفاق دوباره برایم بیافتد باز هم همان تصمیم را می گیرم یعنی بلند می شوم و بار دیگر به حرکتم ادامه می دهم
حالا از شما می خوام که همین کار را انجام دهید.مهم نیست چه اتفاقی برایتان افتاده است؛خوب یا بد،برنده یا بازنده کاملا مسوولیت آن را بپذیرید.صاحب آن شوید
مربی من جیم ران می گفت:«روز پایان کودکی و شروع بزرگسالی،روزی است که مسوولیت کل زندگیت را بر عهده می گیری»
امروز،روز فارغ التحصیلی است!ازامروز به بعد تصمیم بگیرید که ۱۰۰درصد مسوولیت زندگیتان را به عهده بگیرید.تمام عذر و بهانه هایتان را نابود کنید این واقعیت را بپذیرید که وقتی مسوولیت شخصی انتخاب هایتان را بر عهده بگیرید از بند انتخابهایتان رها می شوید
حالا موقع انتخاب این است که کنترل زندگی تان را دست بگیرید
اثر مرکب – دارن هاردی
برچسب ها :