ریتم های زندگی

وقتی آدم ها تلاش جدیدی را شروع می کنند،تقریبا همیشه در انجامش افراط می کنند.البته،انتظار دارم برای ایجاد یک ریتم رفتاری برای موفقیت،هیجان زده شوید،ولی باید به برنامه ای دست پیدا کنید که بتوانید آن را کامل،قطعی و بدون هیچ عذر و بهانه ای در درازمدت انجام دهید.نمی خواهم به ریتم هایی فکر کنید که می توانید این هفته این ماه یا حتی در سه ماه آینده انجام دهید؛بلکه می خواهم درباره ی چیزهایی فکر کنید که می توانید برای بقیه ی زندگیتان انجام دهید.اثر مرکب؛یا همان نتایج و پیامدهای قطعی و مثبتی که می خواهید در زندگیتان تجربه کنید نتیجه انتخابها و کارهای هوشمندانه ای است که مدام تکرار شده اند.شما وقتی پیروز می شوید که هر روز،هرشب و همیشه قدم های درست بردارید.ولی با انجام کارهای بالاتر از توانتان آن هم در بازه های زمانی کوتاه،زمینه ی شکستتان را به وجود می آورید.یکی از دوستانم در تیم مجله موفقیت بعد از اینکه عکسی را از او در تویتر به اشتراک گذاشتم،تصمیم گرفت تا به تناسب اندام و وزن دلخواهش برسد.این هدف تغییر بزرگی بود در سبک زندگی اش.او در محل کارش حداقل ۱۲ساعت روی صندلی می نشست و از ورزش کردن هم نفرت داشت.قبلتر به ما گفته بود همیشه برای اجتناب از کارهایی که نیاز به برخاستن دارد و خم و راست شدن،روش هایی را پیدا می کند تا انجامشان ندهد و همین نشان می دهد چقدر از فعالیتهای جسمی نفرت دارد.با این حال،تصمیم گرفت به تناسب اندام برسد به یک باشگاه ورزشی رفت یک مربی شخصی گرفت و شروع کرد به تمرین:روزی دو ساعت و پنج روز در هفته.به او گفتم :«این کار اشتباه است.نمی توانی سر تعهدت باقی بمانی و سرانجام از آن دست می کشی.تو داری زمینه ی شکستت را فراهم می کنی»منکرش شد و متقاعدم کرد که برای همیشه تغییر کرده است.حتی مربی اش هم تمرین و فشار بیشتری را به او توصیه کرده بود گفت:«من این کار را انجام می دهم و می خواهم ماهیچه ی شکمم نمایان شود»
از او پرسیدم:«هدف اصلیت چیست؟»می دانستم که نمی خواهد عکسش روی جلد مجله ی پرورش اندام قرار گیرد.گفت:«می خواهم خوشتیپ و خوش هیکل باشم،سلامت باشم» پرسیدم:«چرا؟»گفت:«دنبال نشاط و سرزندگی هستم می خواهم آنقدر زنده بمان که نوه ها و نتیجه هایم را ببیننم.»این ها انگیزه های واقعی و معنی دارش بودند؛می خواست در طولانی مدت سلامت باشد این یعنی هدفش فقط برای مدتی کوتاه نبود بلکه دنبال تناسب اندام بلند مدت بود.گفتم:«خیلی خب،متقاعدم کردی ولی داری افراط می کنی دو یا سه ماه انجامش می دهی و بعد می گویی برای دو ساعت تمرین وقت ندارم بنابراین امروز نمی توانم تمرین کنم این اتفاق بارها و بارها برایت رخ خواهد داد.۵بار تمرین در هفته به دو یا سه جلسه تبدیل می شود و تو دلسرد می شوی خیلی زود این کار را می گذاری کنار می دانم این روزها واقعا هیجان زده هستی پس بیا این کار را انجام بده:
دو ساعت در روز و ۵بار در هفته تمرینت را انجام بده اما این کار را بیش از۶۰ یا ۹۰ روز انجام نده بعد از می خواهم وقت تمرینت را به ۶۰ یا ۷۵ دقیقه کاهش دهی هنوز هم می توانی این کار را ۵روز در هفته انجام دهی ولی بهتر است ۴ روز تمرین کنی این کار را برای ۶۰ یا ۹۰ روز دیگر انجام بده بعد از تو می خواهم بعد از تو می خواهم حداقل ۳ روز در هفته و به مدت یک ساعت تمرین کنی و اگر احساس انرژی بیشتری می کردی ۴ روز تمرین کن این برنامه ای است که می خواهم طبق آن عمل کنی که نتوانی ادامه اش دهی اصلا تمامش نمی کنی»
واقعا باید جان می کندم تا موضوع را درک کند چون در آن لحظه پرحرارت بود و هیجان زده.فکر می کرد می تواند برای بقیه ی زندگیش این رویه ی جدید را در پیش بگیرد برای کسی که هیچ وقت ورزش نکرده است دو ساعت در روز و ۵ روز در هفته ورزش مطمئنا به بن بست می رسد.باید برنامه ای طراحی کنید که بتوانید آن را ۵۰ سال انجام دهید نه ۵هفته و ۵ ماه.خیلی خوب است که بتوانید برای مدتی قدرتمندانه عمل کنید ولی باید آخر این مسیر را هم ببینید؛جایی که کم کم شروع می کنید تا از این کار دست بکشید. شما می توانید همیشه ۴۵دقیقه تا یک ساعت را به چند بار ورزش در هفته اختصاص دهید اما اختصاص دو ساعت در روز و ۵ روز در هفته برای این که رویه تان موفق شود هیچ وقت اتفاق نمی افتد یادتان باشد که ثبات و پایداری یکی از حیاتی ترین اجزای موفقیت است
اثر مرکب – دارن هاردی