تفسیر آزمون شخصیت گلدبرگ

توجه: این تفسیر شخصیت بر اساس آزمون گلدبرگ بدست امده است، اگر شخصیت خود را نمیدانید ابتدا در آزمون گلدبرگ شرکت کنید و سپس به مطالعه تفسیر شخصیت خود بپردازید.

آزمون شخصیت گلدبرگ یکی از جامع ترین و معروف ترین آزمون های ارزیابی شخصیت است. این آزمون  شامل ۵۰ سوال است که برای بررسی و ارزیابی ۵ مولفه شخصیتی (برون گرایی، توافق، وظیفه شناسی، ثبات هیجانی و گشودگی به تجربه) در افراد به کار می رود. شخصیت به همه خصلت ها و ویژگی هایی اطلاق می‌شود که معرف رفتار یک شخص است. از جمله می‌توان این خصلت ها را شامل اندیشه، احساسات، ادراک شخص از خود، وجهه نظرها، طرز فکر و بسیاری عادات دانست. اصطلاح ویژگی شخصیتی به جنبه خاصی از کل شخصیت آدمی اطلاق می‌شود. شما با ارزیابی ویژگی های کلی شخصیتی خود خودشناسی بالاتری را پیدا می کنید و در تصمیم گیری های شغلی و  عاطفی همچون انتخاب همسر  و  زندگی مشترک با دیدی باز به انتخاب و ادامه زندگی  می پردازید. بنابر این ارزیابی خود در مولفه های پنج گانه این آزمون بسیار توصیه می شود.

برون گرایی:  این مولفه بیانگر میزان ارتباطات اجتماعی در برابر در خود ماندگی است. برونگرایی در مقابل درون گرایی قرار می گیرد. و طبعا نمره کم در برونگرایی میزان درون گرایی فرد را نشان می دهد. همه  انسانها تا حدی برونگرایی دارند و تا حدی هم درون گرایی اما تیپ غالب در افراد معمولا به سمت یکی از آنها گرایش دارد. افراد درون گرا از فعالیت با اشیاء، مطالعه، کشفیات علمی، نظریه پردازی، و فعالیت هایی که نیازمند ارتباطات اجتماعی زیادی نیست، لذت می برند و درواقع به نوعی مقداری در مورد آدمها بدبینی دارند که ارتباطات گسترده را محدود می کند و فقط به ارتباط عمیق و پایدار با افراد آشنا گرایش دارند و با دیگران دیر جوش اند و اغلب گوشه گیر. و در مقابل افراد برونگرا به بیرون گرایش دارند، از تنهایی و فعالیتهای عمقی که نیاز به تفکر فراوان دارد گریزان اند، این افراد کمتر بر یک فعالیت عمیق تکیه دارند و معمولا از هر چیزی مقداری را تجربه می کنند و یاد می گیرند، علایق سطحی دارند، ارتباطات اجتماعی گسترده، زودجوش با دیگران، و اهل تفریحات دسته جمعی و فعالیتهای دارای ارتباطات انسانی زیاد اند.  به لحاظ ساختار مغزی افراد درون گرا به دلیل حجم اضطراب های درونی تجربه شده نیاز مند آرامش بیشتری هستند، بنابر این فعالیتهای پیش بینی شده، با آدمهای مشخص را دوست دارند. درواقع برای داشتن تعادل روحی، نیازمند کنترل تنشهای جدید و غیر قابل پیش بینی هستند. این افراد در مشاغلی که محیط آرام و بی تنشی دارد همچون بایگانی ادارات، نویسندگی، نظریه پردازی، اختراعات و کار با اشیاء موفق ترند. اما افراد برون گرا به دلیل آستانه تحمل بالا و تجربه تنش های کم در سیستم اعصاب مرکزی برای حفظ تعادل نیاز مند تجارب جدید و نو و به عبارتی خلق  اضطراب و هیجان هستند، لذا فعالیتهای پیش بینی نشده، تفریح و سرگرمی های دسته جمعی، روابط دوستی متعدد، و مشاغلی همچون روابط عمومی ادارات، سخنران انگیزشی، بازیگری، خوانندگی، و هدایت گروه های مختلف و.. را بر عهده می گیرند. ازدواج افراد بهتر است با تیپ مشابه باشد. ازدواج یک فرد درونگرا  با یک فرد برونگرا دورنمای ذهنی خوبی را نشان نمی دهد و نیازمند صبر و تحمل در برابر تفاوتهاست. بنابراین بهتر است نمره افراد در این مولفه برای ازدواج خیلی متفاوت نباشد.

توافق: همانند برونگرایی، توافق پذیری نیز نشانه ای از تمایلات بین فردی است. یک فرد  توافق پذیر،  اساساً نوع دوست است، او نسبت به دیگران همدردی کرده و مشتاق است که کمک کند و باور دارد که دیگران نیز متقابلاً کمک کننده هستند. درمقابل فرد توافق نا پذیر،  ستیزه جو، خودمدار و شکاک نسبت به دیگران بوده و رقابت جو است تا همکاری کننده. افراد بسیار مایلند که توافق پذیری  را هم به عنوان صفتی که از لحاظ اجتماعی مطلوب است و هم از لحاظ روانی حالت سالم تری است، ببینند. این امر نیز حقیقت دارد که افراد توافق گرا مقبول تر و محبوب تر از افراد ستیزه جو هستند، ولی باید توجه داشت که آمادگی برای جنگیدن برای منافع خود هم یک امتیاز است و لذا  توافق پذیری  درمیدان جنگ یا در صحن دادگاه فضیلتی محسوب نمی شود. همچنین تفکر انتقادی و بدبین بودن در علم نیز به تحلیل های صحیح علمی کمک می کند. هیچ یک از دو قطب انتهایی این عامل از نقطه نظر جامعه مطلوب نیست و نیز هیچ یک لزوماً در مورد سلامت روانی فرد نیز مفید نمی باشد. حالت افراطی توافق پذیری احتمال وابستگی به دیگران، فقدان توانمندی در ابراز وجود، اعتماد به نفس پایین و اضطراب بالا و احتمال همرنگی با جماعت بالا را نشان می دهد. و حالت تفریط آن بدبینی، لجاجت، عدم انعطاف، شخصیت ضداجتماعی و خودشیفتگی را نشان  میدهد. آنچه سلامت روانی را در این بعد نشان می دهد حد متوسطی از توافق پذیری است. و نزدیکی به حد افراط در آن وابستگی و به اصلاح ساده لوحی را نشان می دهد و برعکس نزدیکی به حالت تفریط آن بدبینی و لجاجت را نشان می دهد.

وظیفه شناسی: این بعد نیز میزان قانون گرایی فرد را نشان می دهد. وتا حدودی یک ویژگی مثبت است. فرد وظیفه شناس هدفمند، بااراده و مصمم می باشد. افراد موفق، موسیقی دانان بزرگ و ورزشکاران به نام این صفات را در حد بالا دارند. دانشمندان  این حیطه را “تمایل به موفقیت” نامیده اند. نمره بالا در این مولفه  با موفقیت شغلی و تحصیلی، و البته اضطراب بالا و فرسودگی جسمی روانی همراه است. نمره پایین در  این مولفه  ممکن است موجب شود که فرد از باریک بینی لازم، دقت و پاکیزگی زیاد و معتادکار بودن اجتناب کند و سطح اضطراب پایینی را تجربه کند. نمره بالا نشان دهنده انجام وظایف بصورت تمام و کمال بدون در نظر گرفتن شرایط است که علیرغم گرفتن نتایج مثبت نوعی از عدم انعطاف و وسواس و اضطراب بالا را در انجام وظایف نشان می دهد که در بلند مدت می تواند به مشکلات جسمی روانی و ارتباطات مخدوش با دیگران بینجامد. نمره پایین در طرف دیگر نشان می دهد که فرد بیخیال از وظایف محوله است و خیلی اهمیت و اضطراری برای انجام وظایف ندارد و برخی وظایف خود را نیز اصلا انجام نمی دهد. این بعد نیز در ازوداج دو فرد بسیار مهم است. درواقع تقابل یک فرد مضطرب و منظم (وظیفه شناسی بالا) و یک فرد بیخیال و کناره گیر(وظیفه شناسی پایین) همواره منجر به اعتراض فرد وظیفه شناس و عدم رضایت آنها از زندگی در کنار هم است. افراد با نمره بالا در وظیفه شناسی، زیاد دقیق، خوش قول و مطمئن هستند اما افراد با نمرات پایین لزوماً فاقد اصول اخلاقی نیستند و در به کارگیری اصول اخلاقی زیاد دقیق نیستند. همچنین آنان در تلاششان برای رسیدن به هدفهایشان بی حال هستند. مدارکی وجود دارد که افراد دارای وظیفه شناسی پایین،  خیلی لذت گرا بوده و علاقه زیادی به امور جنسی دارند.

 ثبات هیجانی : موثرترین قلمرو شخصیت تقابل سازگاری یا ثبات عاطفی با ناسازگاری یا روان نژندگرایی می باشد. متخصصان بالینی انواع گوناگونی را از ناراحتی های عاطفی چون ترس اجتماعی، افسردگی و خصومت را در افراد تشخیص می دهند، اما مطالعات بیشمار نشان می دهد افرادی که مستعد یکی از این وضعیت های  عاطفی هستند احتمالا وضعیت های دیگر را نیز تجربه می کنند. تمایل عمومی به تجربه عواطف منفی چون ترس، غم، دستپاچگی، عصبانیت، احساس گناه و نفرت مجموعه این مولفه  را تشکیل می دهد. شاید عواطف شکننده مانع از سازگاری می شود. مردان و زنان با نمره بالا در ثبات هیجانی مستعد داشتن عقاید منطقی هستند و قادر به کنترل تکانشهای خود هستند و خیلی  بهتر از دیگران با استرس کنار می آیند،  همچنین آنها دارای ثبات  عاطفی بوده و معمولاً آرام، معتدل و راحت هستند و قادرند که با موقعیت های فشارزا بدون آشفتگی یا هیاهو رو به رو شوند. نمرات پایین  ممکن است نشانه احتمال برای ابتلا به برخی از انواع مشکلات روانپزشکی باشد که می تواند زندگی فردی، اجتماعی و معنوی فرد را متاثر نماید. افراد دارای عدم ثبات هیجانی بیشترین وقت خود را صرف کاهش اضطراب هایشان می کنند لذا کمتر مجالی برای برنامه ریزی و رشد پیدا می کنند. چنین افرادی به دلیل بیدار شدن تکانه های منفی آنها توسط همسر در پی اختلافات و تفاوتهای طبیعی زندگی،  ناسازگاری های زناشویی بیشتری را تجربه می کنند و احتمال طلاق، درگیری در آسیب های اجتماعی همچون اعتیاد و خودکشی در آنها بیشتر است. این صفت به دلایل مختلف ممکن است در افراد ایجاد شود و غیر قابل تغییر نیست. و با ریشه یابی توسط روان درمانگر و تلاش مراجع برای تغییر قابل تغییر است.

گشودگی به تجربه: گشودگی به تجربه میزان علاقه به داشتن تجارب جدید در زندگی را نشان می دهد. افراد دارای گشودگی به تجربه بالا عمل گرا هستند، دوست دارند راه های متفاوت و نو را تجربه کنند،  برای انجام کارها در جست و جوی راههایی هستند تا میان روش های نو و کهنه توازن ایجاد کنند. افرادی که نمره پایینی در گشودگی به تجربه می گیرند، متمایلند که رفتار متعارف داشته و دیدگاه خود را حفظ نمایند، این افراد تازه های آشناتر را ترجیح می دهند و پاسخ های عاطفی آنان خیلی محدود است، متقابلاً اشخاصی که نمره بالایی در گشودگی به تجربه می گیرند،  غیرسنتی و غیرمتعارف هستند. علاقه مندند  همیشه سوال کنند و آماده پذیرش عقاید سیاسی و اجتماعی و اخلاقی جدید هستند. این تمایلات نباید این چنین تلقی شوند که آنها افرادی غیراصولی هستند. این افراد  ممکن است به سیستم ارزش های خود مسئولانه پاسخ دهد، همچنان که سنت گرا ها می کنند. آنها ممکن است از نظر روانشناسان خیلی سالم تر یا رشد یافته تر باشند اما ارزش این ویژگی شخصیتی،  بستگی به اقتضاهای یک موقعیت دارد و افراد هر دو گروه کارهای مفید و موثری در جامعه انجام می دهند. به عنوان مثال بعضی از انواع تجارب در زندگی فردی، خانوادگی و اجتماعی ما آسیب زا هستند همچون مصرف مواد مخدر، خیانت، روابط جنسی نا متعارف، و…. بنابراین باز بودن به تجربه چنین موقعیت هایی یک امر منفی است، و طبیعتا یک ویژگی مخرب در نظر گرفته می شود. اما در زمینه های دیگر زندگی همچون پذیرش برخی تفاوتهای مذهبی و دینی، مراسمات سنتی، تجارب علمی، ورزشی و… با توجه به ماهیت غیر مخرب تجربه و موقعیت خاص آن یک ویژگی مثبت در نظر گرفته  می شود. در این مولفه  نیز آنچه  سلامت روانی انگاشته می شود، حد متوسطی از گشودگی به تجربه است. افرادی که نمره متوسطی می گیرند نشان می دهند نه آنچنان بسته و سنتی هستند که توان دیدن و تجربه آنچه با ارزش ها و اصول آنها نمی خواند مخالفت کنند و از طرفی نه آنچنان بی قید و اصالت رفتار می کنند که همچون حزب باد هر روز به آیینی و هر لحظه با مرامی خاص رفتار کنند. این افراد نشان می دهد که در موارد لازم هم انعطاف دارند و هم اصول و اعتقاداتی که پزداختن به برخی تجارب مخرب را بازداری می کند و فرد را از خطر باز می دارد. این مولفه در واقع برتری قوه عقلانی را نسبت به قوه شهوانی و لذت طلبی نشان می دهد. در افرادی که نمره متوسطی می گیرند عقل تعیین کننده گشودگی به تجارب با توجه به تحلیل سود و زیان تجارب  موجود است به نحوی که بیشتری سود و کمترین ضرر را داشته باشد.

تفسیر کلی: به طور کلی در تفسیر نهایی انسان سالم فردی است که ثبات هیجانی بالا، گشودگی به تجربه ، توافق پذیری، وظیفه شناسی و  برونگرایی متوسطی را دارد. البته فقدان نزدیکی شما به تفسیر فوق نشان دهنده بیماری روانی شما نیست بلکه به  نسبت تمامی انسانها حدی از فاصله با سلامت روانی را تجربه می کنند اما این به معنای بیماری روانی در آنها نیست و فقط به این معنی است که به میزان فاصله گیری از هنجار سلامت از مزایای فردی، خانوادگی ، و اجتماعی تجربه سلامت روانی بی بهره خواهید بود. لازم به ذکر است بخش زیادی از ویژگی های فوق نتیجه تربیت اولیه شما در خانواده و تجارب رشدی شماست و واقعیت وجودی شما را نشان نمی دهد. بلکه تحت تاثیر خاطره ها، افکار و عادت های شماست و عامل اصلی ایجاد آن فقدان آگاهی شماست و فقدان مهارت تغییر لذا  شما با رواندرمانی و تلاش شخصی خود به راحتی می توانید خود را به هنجار ذکر شده نزدیک کنید و در زندگی اجتماعی و فردی خود راحتی و سلامت بیشتری را تجربه کنید.

موفق و پیروز باشید